امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۹۳۵: اگر ز پیش برانی مرا که بر خواند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر ز پیش برانی مرا که بر خواند وگر مراد نبخشی که از تو بستاند؟ به دست تست دلم حال او تو می دانی که حال آتش سوزنده شمع می داند برفت آنکه بلای دل است و افت جان مگر خدای تعالی بلا بگرداند چه اوفتاد که آن سرو راستین برخاست؟ خیر برید به دهقان که سرو بنشاند چراغ مجلس روحانیان فرو میرد گر او به جلوه شبی آستین برافشاند تحیتی که فرستاده شد بدان حضرت گر این مقوله نخواند، درو فرو ماند سرشک دیده خسرو چنین که می بینم اگر به کوه رسد، کوه را بغلتاند امیر خسرو دهلوی