امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۹۰۶: مبصران که مزاج جهان شناخته اند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مبصران که مزاج جهان شناخته اند دو روزه برگ اقامت در آن نساخته اند خراب گردد این باغ و بر پرند همه نوازنان که درو عندلیب و فاخته اند عجب ز مویه گری، تیز پر کشد آواز به خانه ای که سرود طرب نواخته اند مبین ز سیم و ز آهن تن تو کاهن و سیم به بوته گل ازینسان بسی گداخته اند سری که زیر زمین شد نهفته شاهان را همان سری ست که بر آسمان فراخته اند تهمتنان که به یک تیر چرخ می شکنند ز بهر چیست که شمشیر و خنجر آخته اند؟ نگاهبانی جوهر چو نیست در حد عکس چه سود از آنکه همه دزد را شناخته اند کسان که شاهد دنیا نمودشان زیبا به خواب گویی با دیو عشق بافته اند عنان نفس مده، خسروا، به طینت خویش که عاقلان فرس اندر و حل نتاخته اند امیر خسرو دهلوی