امیر خسرو دهلوی
مثنویات
شماره ۳۵ - صفت مناره: شکل مناره چو ستونی ز سنگ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شکل مناره چو ستونی ز سنگ از پی سقف فلک شیشه رنگ آن که ز زر بر سرش افسرشده است سنگ ز نزدیکی خور زر شده است سنجر سنگین که ستون سپهر آمده از مهر و شده هم به مهر سنگ وی از بس که به خورشید شود زو از خورشید عیاری نمود از پی بررفتن هفت آسمان کرد زمین تا به فلک نرد بان گرد سرش کرد موذن چو گشت قامتش از مسجد عیسی گذشت موذنش آن جا که اقامت کشید قامت موذن نتواند رسید مسجد جامع ، زدرون ، چون بهشت حوض ، زبیرون ، شده گوهر سرشت امیر خسرو دهلوی