امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۸۴۲: لعل شکروشت که به جلاب شسته اند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لعل شکروشت که به جلاب شسته اند گویی پیاله را به می ناب شسته اند در چشم ما ز خون جگر خواب بسته شد زان رو که وقت خاستن از خواب شسته اند هر گه که خوی همی کند آن عارض چو ماه خورشید گوییا که به هفت آب شسته اند بشکسته اند توبه به عهد تو آن کسان کز آب دیده منبر و محراب شسته اند دست از تو می نشویم و از غم تمام خلق دست از من شکسته بی تاب شسته اند از تشنگی بسوختم، ای دیده، شربتی آخر از آن دو لب که به جلاب شسته اند خسرو، کسان که غمزه زنان را دهند پند از خون میش دشنه قصاب شسته اند امیر خسرو دهلوی