امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۸۳۷: یارب که دوش غایب من خانه که بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یارب که دوش غایب من خانه که بود؟ تشویش این چراغ ز پروانه که بود؟ من مست بوده ام به خرابات عاشقان آن نازنین به مجلس مستانه که بود؟ باری نبود در دلم امشب نشان صبر تا آن رونده باز به ویرانه که بود؟ از گریه شبانه سرم درد می کند یارب که این شراب زخمخانه که بود؟ می تافت دوش زلف چو زنجیر، وه که باز آن وقت درد بیدل و پروانه که بود؟ فرمان نداده روی تو چندین که آسمان اقطاع آفتاب ز کاشانه که بود؟ دست مبارک تو که دی رنجه شد ز تیغ آن دولت از پی سر مردانه که بود؟ ماند از بلای خال تو خسرو به دام زلف آن مرغ را نگر هوس دانه که بود؟ امیر خسرو دهلوی