امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۷۶۹: جان فدای پسرانی که نکورو باشند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جان فدای پسرانی که نکورو باشند راحت جانست جفاشان چو جفاجو باشند خود ز خوبان پری چهره همین کار آید که ستمگاره و مردم کش و بدخو باشند غنچه سان بهر جدایی همه رو پشت شوند گل صفت بهر جفا را همه تن رو باشند چه کند آهوی مسکین که سبک جان ندهد؟ شهسواران که به دنباله آهو باشند بر درت گر چه بنا کرده عشاق بسی ست غرق خونند کسانی که در آن کو باشند عاشقان در روش عشق مسلمان نشوند که نه در سوختن خویش چو هندو باشند در همه مستی من باش تو، ور فرمایی دل و جان نیز به یک گوشه و یکسو باشند صفت نرگس جادوی تو کردن نارند شاعران گر چه چو خسرو همه جادو باشند امیر خسرو دهلوی