امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۷۰۶: بر رخ همچو مهش طره چون شب نگرید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر رخ همچو مهش طره چون شب نگرید انگبین در لب شیرینش لبالب نگرید چشم بسته مگشایید مگر بر رویش آن زمان کش مه نو در ته غبغب نگرید پیش محراب دو ابروش که طاق است به حسن عالمی دست برآورده به یارب نگرید چون بدیدید رخش زیر زنخدان ببینید در ته پاره مقنع چه غبغب نگرید چشمش از هر مژه ای ساخته مشکین قلمی می دهد فتوی خون همه، مذهب نگرید زلف بر مه زده در خانه دل آمد پیش نشد از دل، اثر ماه به عقرب نگرید گاه انگیزش اشهب ز غبار زلفش همه آفاق پر از عنبر اشهب نگرید تا شکافی نهد از موی به پای مرکب سر آن جعد کشان تا سم مرکب نگرید اوست نوروز من و چون فتدش جعد به پای راست با روز برابر شدن شب نگرید در گلستان لطافت چو گل نوخیزش تنک اندام و تنک پوش و تنک لب نگرید بنده خسرو را در وصف جمالش هر روز نو به نو دفتر و دیوان مرتب نگرید امیر خسرو دهلوی