امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۷۰۵: مست من باز جدایی ز سر آغاز نهاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مست من باز جدایی ز سر آغاز نهاد راه خلقی زد و تهمت به سر ناز نهاد خلق دیوانه شد آن لحظه که از رعنایی کله کژ به سر سرو سرافراز نهاد مست شد ده دل و در راه برآمد صد جان در خرامش چو برآورد قدم، باز نهاد ای عفاالله ز پی کشتن ما در چشمت حسن خاصیت شمشیر سرانداز نهاد ناله ام نیست خوش، اما ز نی سوخته پرس عشق ذوقی که درین نغمه ناساز نهاد هر طرف سوخته ای چند به خاک افتاده است شمع خود سوزش پروانه چه آغاز نهاد؟ ای بسا خواجه مقامر که ز بعد مردن سر به شاگردی آن چشم دغاباز نهاد بو که خسرو سخنی بشنود از تو هر شب زیر دیوار تو صد گوش به آواز نهاد امیر خسرو دهلوی