امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۷۰۴: گوش من از پی نام تو به هر کوی بماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گوش من از پی نام تو به هر کوی بماند چشم من از هوس روی تو هر سوی بماند نه به گلزار گشاید دل من، نه در باغ بسکه در جان من اندیشه آن روی بماند بامدادان به چمن نازکنان می گشتی سرو یک پای ستاده به لب جوی بماند سوی پیکان شو دم، گر گله زان غمزه کنم که چه پیکانی ازو در ته هر موی بماند؟ سر بسی بر در و دیوار زدم همچو صبا که گذشت آن گل خندان من و بوی بماند ماجرای دل خودکام، چه پرسی از من؟ سالها شد که ز من رفت و دران کوی بماند شکرگوی کرمش کرد دل خسرو را ذوق دشنام که در گوش دعاگوی بماند امیر خسرو دهلوی