امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۶۹۰: غم مخور، ای دل که باز ایام شادی هم رسد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غم مخور، ای دل که باز ایام شادی هم رسد هر کجا دردی ست آن را عاقبت مرهم رسد در میان آدمی و آنچه مقصودی وی است گر بود صد ساله ره، چون وقت شد، یکدم رسد گاو و خر را از غم و شادی عالم بهره نیست خاص بهر آدم است، ار شادی و ار غم رسد نسبت آدم درست آنگه شود با آدمی کانچه بر آدم رسد آن بر بنی آدم رسد بگذر از اندیشه چون می بگذرد اندیشه نیست هر جفایی کان بر اهل عالم از عالم رسد دوستان، خاک شمایم چون می شادی خورید جرعه ای ریزید تا این خاک را زان نم رسد خسروا، ناخوش مشو، کایام شادی در گذشت بر خدا دل نه که خوش خوش کام شادی هم رسد امیر خسرو دهلوی