امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۶۸۶: ناز کن، ای گل، که سرو بوستانی می کشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ناز کن، ای گل، که سرو بوستانی می کشد ناز تو بلبل به هر نوعی که دانی می کشد ابجد سبزه همی خواند بنفشه طفل وار پیر گشته است و دلش سوی جوانی می کشد لاله و نرگس قدح بر کف ز جا برخاستند یکدگر هر یک شراب ارغوانی می کشد نرگس از کف جام ننهد، گر چه از رنج خمار سرفگنده مانده چندان ناتوانی می کشد زندگانی آن کسی بر آب دارد بعد ازین کاو به جام روشن آب زندگانی می کشد خسروا، در موسم گل همچو بلبل مست باش خاصه چون بلبل نوای خسروانی می کشد امیر خسرو دهلوی