امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۶۷۷: دست ماه روزه تا در چشم عشرت خاک زد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دست ماه روزه تا در چشم عشرت خاک زد اشک خونین ریخت جام و گل گریبان چاک زد یارب، از هجر که در پوشید نیلوفر کبود؟ لاله از درد که داغی بر دل غمناک زد؟ با همه چشمی که نرگس باز دارد در چمن اهل بینش را نمی شاید قدم بر خاک زد تا کی از شمشاد و نسرین گویم و ریحان و گل؟ بیخ این خار از ره دل خواهم اکنون پاک زد با وجود ساقی مه روی من در باغ حسن می توان آتش درین مشت خس و خاشاک زد ای مه نو، گر شبی طالع شوی چون عاصیان خواهمت بهر شفاعت دست در فتراک زد مژده بر خسرو، اگر گوید شبی در گوش او عین عید اینک علم بر گوشه افلاک زد امیر خسرو دهلوی