امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۶۶۱: بر بناگوشت بلای خط که سر بر می کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر بناگوشت بلای خط که سر بر می کند جزو جزو عاشق بیچاره ابتر می کند سرو کز بالای خود در سر کند باد، آن مبین آن نگر کش باد پیشت خاک بر سر می کند چند گویی پیشت آیم، وه که چون تو یوسفی سر کجا در خانه تاریک ما در می کند؟ چند گویید، ای مسلمانان، که حال خود بگوی من همی گویم، ولی از من که باور می کند؟ شوخیش بین کاشکارم می نوازد در نهان با رقیب خویش اشارت سوی خنجر می کند رو، برون، ای جان معزول، از درون من که عشق شغل جان در سینه با جانان مقرر می کند عاشقان جان و جهان بهر بتان تر کرده اند سهل باشد آنکه خسرو دیده را تر می کند امیر خسرو دهلوی