امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۶۵۸: ساقیا، می ده که بیرون سبزه های تر دمید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقیا، می ده که بیرون سبزه های تر دمید چون خط سبز جوانان نغز و جان پرور دمید در خیالت، ای خیال ابروانت ماه عید اذهبا قبلی و روحی، بیننا بعد بعید مثل رویت در بنی آدم کسی هرگز ندید دست نقاش ازل تا نقش آدم برکشید باد صبح از خاک کویت مژه ای می داد دوش آب چشمم بر سر کویش به هر سو می دوید ای نصیحت گو، برو، از من چه می خواهی که نیست در من این مذهب که روزی شیخ باشم یا مرید گر جهانی بر سر آیندم به شمشیر جفا هیچکس پیوند من از دوست نتواند برید دوستان گویند خسرو را ملامت در وفاست ای عزیزان، هر نفس یاری دگر نتوان گزید امیر خسرو دهلوی