امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۶۳۷: من ز جانان گر چه صد اندوه جان خواهم کشید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من ز جانان گر چه صد اندوه جان خواهم کشید تا نپنداری که خود را بر کران خواهم کشید مردمان، از من چه می خواهید آخر، وه که من پای از کویش به گفت مردمان خواهم کشید بیش ازین نبود که بکشندم، بخواهم مست رفت آشکارا در برش گیسوکشان خواهم کشید من نیم زآنهاکه از خوبان بتانم سر به تیغ هر چه آید بر سرم از بهرشان خواهم کشید آب چشم عاشقان تا می رود خواهم فشاند کبر ناز نیکوان تا می توان خواهم کشید گر ترا بینم مگو، جانا که چشمت برکشم هم مرا فرما که من از دیدگان خواهم کشید ای خروس گنگ، آخر روز خواهد شد گهی هم سرت خواهم برید و هم زبان خواهم کشید دل که گم کرده ست خسرو، پیش او آخر گهی خنده ای خواهد از آن کنج دهان خواهم کشید امیر خسرو دهلوی