امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۵۹۵: چون سرو تو از قبا برآید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون سرو تو از قبا برآید آه از من مبتلا برآید با یاد خط تو زنده گردم گر از گل من گیا برآید جایی که تو همچو مه برآیی مه پیش رخت کجا برآید؟ مه برنابد برابر تو گر فرمایی، برابر آید از قبله ابروی تو هر شب بس دست که در دعا برآید پیش آی که بهر دیدن تو جان منتظر است تا برآید تا چند در انتظار داریش می آریی زود یا برآید؟ چنگم که ز دست تو نفیرم از هر سو مو جدا برآید با تو دل من چو برنیاید بیم است که جان ما برآید یک لحظه به کار او فروشو تا کام یکی گدا برآید خسرو که در آب دیده غرق است بازا آکه به آشنا برآید امیر خسرو دهلوی