امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۵۷۹: وقتی دل ما ازان ما بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وقتی دل ما ازان ما بود واندر دل یار ما وفا بود بیگانه چنان شد آن دل از من گویی تو که سالها جدا بود صد شکر که هم به کوی او ماند آن دل که ز من هزار جا بود دید آنکه خمار چشم مستش خمار شد، ار چه پارسا بود دی دید مرا و زیستم، لیک تا دید که گرد آن بلا بود هر مور خطش مرا فرو برد آن مورچه گویی اژدها بود خسرو که درو گم است، گویی افسانه اوست، بود و نابود امیر خسرو دهلوی