امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۵۷۴: صبا آمد، ولی دل بازنامد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبا آمد، ولی دل بازنامد غریب ما به منزل باز ماند به دریا غرقه شد رخت صبوری که کشتی سوی ساحل بازماند دل ما رفت با محمل نشینی رود جان هم که محمل باز نامد گرفتار است دل، ای پندگو، بس کزین افسانه ها دل بازنامد به عشقم مست بگذارید، زیراک کس از میخانه عاقل بازماند خلاص غیر کن، ای زلف لیلی که مجنون را ازان دل بازماند نصیحت زندگان را کرد باید کز افسون مرغ بسمل بازنامد به وادی غمش گم گشت خسرو که کس از راه مشکل بازنامد امیر خسرو دهلوی