امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۵۶۶: مهی چون او به دست من نیفتد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مهی چون او به دست من نیفتد وگر افتد، چنین روشن نیفتد نمی دانم چه سر دارد، که تیغش مرا خود هرگز از گردن نیفتد ز بخت خود پریشانم که یک شب سر زلفش به دست من نیفتد نبیند کس دگر گل را شکفته اگر بوی تو در گلشن نیفتد تو ناوک می زنی از غمزه و من برو لرزان که بر دشمن نیفتد مرو دامن کشان تا گرد غیری ز خاک ره بر آن دشمن نیفتد چو خسرو از توام، ای چشم روشن نظر بر هیچ سیمین تن نیفتد امیر خسرو دهلوی