امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۵۶۵: اگر چشم تو روزی بر مه افتد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر چشم تو روزی بر مه افتد مه از خورشید باشد، در ته افتد وگر شکل زنخدانت ببیند روانی آب حیوان در چه افتد چو در خندیدن آید باغ رویت گل اندر دیده مهر و مه افتد کند پیوند عمر از صبح رویت چو روز عمر گل را کوته افتد نخواهم بعد ازین مه را ببینم گذر گر بر منت بعد از مه افتد به رویت خواهم، الحمدی بخوانم غلط، ترسم که در بسم الله افتد دلم را در سر زلفت ره افتاد غریبان را به هندوستان ره افتد چو خواهد عارضت عشاق را عرض نظر بر من پس از چندین گه افتد فغان، ای جان که در خسرو فراقت چنان افتاد کاتش در که افتد امیر خسرو دهلوی