امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۵۳۹: مرا تا با تو افتاده ست پیوند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا تا با تو افتاده ست پیوند نه در گوشم نصیحت رفت و نه پند دل من می جهد هر لحظه از جای به دیدارت چنانم آرزومند ندارم صبر، اگر باور نداری بگیر، اینک بیا، دستم به سوگند که نی رسم محبت من نهادم که رفته ست اول این حکم از خداوند زبام آسمان فراش فطرت برآمد، زیر پا این طشت افگند دلم خون است از شوق وصالت چو مادر در فراق کشته فرزند هزاران چشمه از چشمم روان است که سنگین تر غمی دارم ز الوند نباشد جان مشتاقان بیدل ز جانان بیش ازین مهجور و خرسند برو این خسرو بیجان دل زار تن بیچاره بیجان بیش مپسند امیر خسرو دهلوی