امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۵۲۶: جایی گذرت، ای بت چالاک، نیفتد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جایی گذرت، ای بت چالاک، نیفتد کز هر طرفی در جگری چاک نیفتد در عرصه بستان جهان، سرو قباپوش خیزد بسی، اما چو تو چالاک نیفتد گر در ته پای تو نخواهد که کند فرش نور مه و خورشید بر افلاک نیفتد خون ریز ز عشاق و فگن لعل بساطی تا سایه بالای تو بر خاک نیفتد هر بار میا پیش من خسته بیدل تا این دل بدبخت به تاباک نیفتد خواهم که ز سر خیزم و در پای تو افتم جان باز چو من عاشق بی باک نیفتد ای شوخ، مکن لاغ که خوش کرد ترا عشق شعله ز پی لاغ به خاشاک نیفتد رحمت مکن، ار گریه کند عاشق بد چشم کز دیده ناپاک در پاک نیفتد خوش می گذری بی خبر از گریه خسرو هشدار کت آه دل غمناک نیفتد امیر خسرو دهلوی