امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۴۷۶: آن دل به چه کار آید کان خانه تو نبود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن دل به چه کار آید کان خانه تو نبود وان موی چه بندد دل، گر شانه تو نبود آنکو سر تو دارد، پس از سر خود ترسد دیوانه خود باشد، دیوانه تو نبود خواب اجلم گیرد از غایت بیخوابی گر مونس من هر شب افسانه تو نبود محروم ترین مرغم، خال لب خود بنما حسرت نخورم باری، گر دانه تو نبود از سینه برون کردم آتش زده جان خود تا سوخته دردی همخانه تو نبود از شعله چه ترسانی، ای شمع دل، ار جانم دوزخ نکند لقمه، پروانه تو نبود دیوانه بقا ندهد ده روزه برات جان گر خسرو مسکین را پروانه تو نبود امیر خسرو دهلوی