امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۴۷۴: از شیفتگان چون من، سر باز برون ناید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از شیفتگان چون من، سر باز برون ناید از سیمبران چون تو، طناز بیرون ناید یکبار تو را دیدم جان شده باز آمد از دیده مشویک سو، تا باز برون ناید تو حال دلم پرسی، من در رخ تو حیران خواهم که سخن گویم، آواز برون ناید گفتی که شدی رسوا، سهل است، به یک بوسه بر بند دهانم را تا راز برون ناید خود کیست، نمی دانی آن شوخ که پیوسته در سینه درون باشد، از ناز برون ناید خط تو معاذالله حقا که عجب دارم کز جان من مسکین زاغاز برون ناید دیوانه خوبان را عیار نگیرد کس تا در قدم اول جانباز برون ناید از بس که فراوان زد دستان غمش خسرو ناله هم ازو زین پس ناساز برون ناید امیر خسرو دهلوی