امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۳۶۳: یار ما دل ز دوستان برداشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یار ما دل ز دوستان برداشت مهر دیرینه از میان برداشت من نخواهم کشید هر چه کند دل که از وی نمی توان برداشت دی به تندی بلند کرد ابرو از پی کشتنم کمان برداشت خواستم جان به عذر پیش برم هجر خود رفت و پیش ازان برداشت عهد کردم که درد دل نکنم درد دل مهر از زبان برداشت در دل او نکرد کار، ار چه سنگ از افغان من، فغان برداشت چشم او هیچ کم نخواهد شد دل بیامد، مرا ز جان برداشت رفتم امروز تا نخواهد کشت سر نخواهم ز آستان برداشت ترک سودای خام کن، خسرو که وفا رخت ازین دکان برداشت امیر خسرو دهلوی