امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۳۵۲: دامن گل ز ابر پر گهر است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دامن گل ز ابر پر گهر است باغ را زیب و زینت دگر است غنچه بر باد داد دل، چو گشاد چشم بر گل که مو به روی فر است به یکی جام کش رسید از دور نرگس افتاده مست و بی خبر است همه از سرو می برد بلبل نیک یکبارگی بلند پر است هر چه تسخیر کیف یحیی الارض خواند بلبل به خط سبزه در است گل ورق راست کرده از شبنم مهره آن ورق همه گهر است دوستان را کنون ز بهر نشاط جانب باغ و بوستان گذر است ورق گل اگر لطیف افتاد خط سبزه ازان لطیف تر است نرود سوی باغ خسرو، ازآنک باغ او بزم شاه نامور است امیر خسرو دهلوی