امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۳۳۲: بیا بیا که مرا طاقت جدایی نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا بیا که مرا طاقت جدایی نیست رها مکن که دلم را ز غم رهایی نیست دلم ببردی و گر سر جدا کنی ز تنم به جان تو که دلم را سر جدایی نیست بریز جرعه که هنگامه غمت گرم است بگیر باده که هنگام پارسایی نیست اگر ربوده به زلف تو شد دلم چه عجب چو کار زلف تو، الا که دلربایی نیست بر آب دیده روانی تو همی خواهم اگر چه آب مرا بر درت روایی نیست مرا بپرسی کاخر مرا ز تو غم نیست اگر نیایی هست و اگر بیایی نیست به بنده خسرو بوسی بده مکن حکمت که بنده نیز حکیم است، اگر سنایی نیست امیر خسرو دهلوی