امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۳۱۶: من کیستم که این غم تو با چو من کسی ست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من کیستم که این غم تو با چو من کسی ست طوفان آتشی چه به دنباله خسی ست خود را ببین در آینه و انصاف ما بده کز چون تویی جدا شدن اندازه کسی ست گر زانکه باد هجر مرا برد همچو خس زینسان به خاک کوی تو خاشاک و خس بسی است ای باد، چون رسد همه را زو زکوة حسن یادش دهی که از همه وامانده واپسی ست آنجا که دوست جلوه طاووس می کند هر پشه پیش دیده عشاق کرکسی ست چون گویمش به روی که از نسبت است دور خط عذار او چو گلیمی بر اطلسی ست بی سرو خود چه جای گلستانست، خسروا باغ و بهار بی رخ معشوق مجسی ست امیر خسرو دهلوی