امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۳۱۵: از عشق اگر دلت چو کبابی به تابه ایست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از عشق اگر دلت چو کبابی به تابه ایست دل باشد ار ز نرخ کبابت کبابه ایست هر دل که در تنی به هوایی مقید است دل نیست آن که شاهدی اندر نقابه ایست ناخوش تر است بوی تو هر چند کز غرور بر گلخنت ز مشک و ز عنبر گلابه ایست ای آنکه آب خوش خوری از تشنگی فسق باقی ز آبخورد تو بانگ شرابه ایست وه وه که تا بلند کنی ز اطلس فلک در پای آن بلند قدم پای تابه ایست رهبر ز شوق گیر که جایی رسی، از آنک دنیاست غول رهزن و عالم خرابه ایست در زنده عیب زنده دلان نیست خود به نقص در آب خضر، اگر چه گلش آفتابه ایست از شیشه سپهر طلب می که در صفت بر وی فرشته هم چو مگس بر قرابه ایست خسرو کجات صورت معنی دهد جمال ز آیینه دلی که سیه همچو تابه ایست امیر خسرو دهلوی