امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۲۳۰: باد نوروز چو دنباله جان ما داشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باد نوروز چو دنباله جان ما داشت دل ما را اثری بوی کسی شیدا داشت از کجا گشت پدید، این همه خوبان، یارب آسمان، این چه بلا بود که بهر ما داشت؟ عشق بنشست به جان، خانه دل کرد خراب که من سوخته را بر سر این سودا داشت؟ خلق گویند که گر جانت به کار است، مبین چه کنم چون نتوانم دل خود بر جا داشت نرود باغ، کزان دیده که دیدت خسرو نتواند به گل و لاله نازیبا داشت امیر خسرو دهلوی