امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱: بیچاره کسی کو به غم خوش پسران زیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیچاره کسی کو به غم خوش پسران زیست کز دیده و دل در پی ایشان نگران زیست گر یافت کسی از لب بی خط اثر ذوق تا زیست در اندیشه ساده شکران زیست همچون کمر زر همه با کوفتگی ساخت آن یار که بر پشته زرین کمران زیست چون یار از آن دگران شد، بکش ای هجر زیرا نتوانیم به جان دگران زیست چون غم کشدم زان لب و زان روی کنم یاد تا چند توان بر صفت حیله گران زیست اندر روش زنده دلان، زنده کسی نیست جز کشته خوبان که در آن مرده آن زیست ترسم که بمیرد به ته کفش ملامت خسرو که به دنباله شیرین پسران زیست امیر خسرو دهلوی