امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۶: چه آفت ست نمی دانم این به زیر نقاب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه آفت ست نمی دانم این به زیر نقاب که تا نمود نمود آنچه، سینه گشت خراب تو رخ بپوشی که از هفت پرده بنماید چو آفتاب فروزنده از چهارنقاب تو زلف را ز کله بشکنی عجب نبود که دل به لنگر خورشید پروره به نقاب مرا از ابروی تو شبه حسی رود به نماز که سجده می کنیم و صورت ماست در محراب تو می کشی و کسی را که می شود بیهوش ذبیحه را چه خبر تا چه می کند قصاب مرا که سوخته گشتم ز آفتاب رخت ازان لب ار بتوانی، به شربتی دریاب ولی سوال مرا در جواب می لنگی مر که در شکر آلوده گشت پای دناب شتاب می کندم عمر در فراق مکوش ترا که از پس عمری بدیده ام مشتاب چه سحرها که به مدح تو کرده ام پیدا که خسرو اسفنم خوانده ای اولوالالباب امیر خسرو دهلوی