امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۴۲: هنگام آشتی ست بت خشمناک را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هنگام آشتی ست بت خشمناک را دل خوش کنیم لذت روحی فداک را از خشم بود تا به سر ابرویش گره من زان شکنجه ساخته بودم هلاک را خوش وقت آنکه گفت مرا پای من ببوس شرمنده وار بوسه زد این بنده خاک را جانا، مبر ز بنده از این پس که بر درت کرده ست پر زخون جگر صحن خاک را بس کز برای آشتی چون تو جنگجوی آورده ام شفیع شهیدان پاک را چند از مژه اشارت لطفم، ندانی آنک سوزن ستان بود جگر چاک چاک را خوشنود اگر به جان شود آن دوست، خسروا عاشق به خویش ره ندهد ترس و باک را امیر خسرو دهلوی