امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۲۹: هر که زیر پیرهن بیند مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که زیر پیرهن بیند مرا مرده اندر کفن بیند مرا خویش را من خود کسی دانم ولی یار اگر از چشم من بیند مرا آرزو دارم قصاص از دست دوست تا بدانسان مرد و زن بیند مرا بر سر راهش کشیدم زار زار بو که آن پیمان شکن بیند مرا بیدلی کش عیب می کردم کجاست تا به کام خویشتن بیند مرا نازنینا، زین هوس مردم که خلق با تو روزی در سخن بیند مرا باد هر روزی به جولا نگاه تو خاک خواری بر دهن بیند مرا گر بیاید باز مرغ نامه بر طعمه زاغ و زغن بیند مرا جوی خون راند به جای جوی شیر خسروم، گر کوهکن بیند مرا امیر خسرو دهلوی