امیر خسرو دهلوی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳: زهی وصف لبت ذکر زبانها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زهی وصف لبت ذکر زبانها دهانت در سخن اکسیر جانها چو می خندد لب شکر فشانت ز حیرت باز می ماند دهانها ز عشقت کو به دل تخم وفا ریخت مرا در سینه می ریزد سنانها فلک را آه مظلومی چو من سوخت چرا آتش نبارد ز آسمانها مکن عیبم، کنم گر بوسه بازی به گرد کوی تو بر آستانها مرا با شکل رسوایی خوش افتاد بخندید، ای رفیقان، از کرانها ز عشقت آب چشم من که بی تو جوان مردی ندارد ناودانها شبی کردم به بستان ناله درد رها کردند مرغها آشیانها از این ره رفت خسرو، خلق گویند چو بیند جابه جا از خون نشانها امیر خسرو دهلوی