عباس صبوحی
غزلیات
دام و دانه: دلی که در خم زلف، شانه میطلبد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلی که در خم زلف، شانه می طلبد چو طایری است که شب، آشیانه می طلبد ز شوق خال تو، دل می تپد در آن خم زلف حریص بین، که به دام است و، دانه می طلبد دلم به خانه خرابی خویش می گرید چو بهر زلف تو مشّاطه شانه می طلبد ز بهر کشتنم این بس که دوستدار وی ام دگر چرا پی قتلم، بهانه می طلبد چو مفلسی است که خواهد ز ممسکی نعمت کسی که راحتی از این زمانه، می طلبد هزار مرتبه بستی به روی من در و باز دلم گشایش از این آستانه می طلبد عباس صبوحی