عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۷۰۱: ذرهای نادیده گنج روی تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ذره ای نادیده گنج روی تو ره بزد بر ما طلسم موی تو گشت رویم چون نگارستان ز اشک ای نگارستان جانم روی تو هست خورشید رخت زیر نقاب جملهٔ ذرات چشماروی تو در درون چون نافهٔ آهوی حسن خون جان ها مشک شد بر بوی تو شیر گردون جامه می پوشد کبود از سواد چشم چون آهوی تو آسمان را چون زمین در حقه کرد آرزوی حقهٔ للی تو هندویم هندوی زلفت را به جان گر توان شد هندوی هندوی تو چون ز چشمت تیرباران در رسید طاق افتادیم از ابروی تو نی که بنمودیم صد سحر حلال در صفات نرگس جادوی تو خاک خواهم گشت تا بادی مرا بو که برساند به خاک کوی تو نی ز چون من خاک گردی از درت گر مرا بادی رساند سوی تو چون کند از توکسی پهلو تهی چون همی هستند در پهلوی تو از کمان عشق بگریز ای فرید کین کمانی نیست بر بازوی تو عطار نیشابوری