عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۶۵۵: خیز و از می آتشی در ما فکن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خیز و از می آتشی در ما فکن نعرهٔ مستانه در بالا فکن چون نظیرت نیست در دریا کسی خویش را خوش در بن دریا فکن خون رز بر چهرهٔ گل نوش کن پس ز راه دیده بر صحرا فکن تا کیم خاری نهی می خور چو گل دیده بر روی گل رعنا فکن چون هزار آوا نمی خفتد ز عشق خرقهٔ جان بر هزار آوا فکن گر تو را مستی و عشق بلبل است شب مخسب و شورشی در ما فکن شیر گیران جمله غوغا کرده اند خویش را در پیش سر غوغا فکن عمر امشب رفت اگر دستیت هست عمر مستان را پی فردا فکن تا کی ای عطار از خارا دلی شیشهٔ می خواه و بر خارا فکن عطار نیشابوری