عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۵۹۵: هرچه همه عمر همی ساختیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرچه همه عمر همی ساختیم در ره ترسابچه درباختیم راهب دیرش چو سپه عرضه داد صد علم عشق برافراختیم رقص کنان بر سر میدان شدیم نعره زنان بر دو جهان تاختیم ترک فلک غاشیهٔ ما کشد زانکه نه با اسب و نه با ساختیم عشق رخش چون به سر ما رسید سر به دل خرقه برانداختیم سینه به شکرانهٔ او سوختیم قبله ز بتخانهٔ او ساختیم گرچه فشاندیم بر او دین و دل قیمت ترسابچه نشناختیم درد ده ای ساقی مجلس که ما پردهٔ درد است که بنواختیم نه که نه ما بابت درد توییم زانکه ز درد تو بنگداختیم با تو که پردازد اگر راستی است چون همه از خویش نپرداختیم جز سخنی بهرهٔ عطار نیست زان به سخن تیغ زبان آختیم عطار نیشابوری