امیر خسرو دهلوی
خسرو و شیرین
بخش ۱۲ - وفات مریم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شناسای معانی موبد پیر چنین کرد این خبر در نامه تحریر که چون خسرو ستد گنجینهٔ روم خلافش رومیان را گشت معلوم چو غالب گشته بود از تیغ کین خواه نداد اندیشه را در خویشتن راه زبانی پوزشی کان در حرم کرد ز مریم چند گاه آن نیز کم کرد ز شیرین عیش مریم بود چون تلخ ازین کاهش فتاد آن ماه در سلخ به تن عیسی جانش مانده بی دم تنش چو ن رشتهٔ مریم شد از غم ز بیماری به بستر خفت ماهی و زان پس جست دیگر خواب گاهی ملک بایست و نابایست برخاست به صد شادی بساط ماتم آراست دل از سودای شیرین در غم افگند بهانه بر فراق مریم افگند به ماتم کرد پیراهن بسی چاک ولیکن در هوای یار چالاک چو شیرین دید کز خس رفته شد راه به بی صبری شتابان گشت چون ماه رسید آن در بی قیمت به دریا چو خور در بره و مه در ثریا گلشن تر شد خزان را باد بنشست به آزادی چو سرو آزاد بنشست امیر خسرو دهلوی