عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۱۸۲: سر زلف تو بوی گلزار دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سر زلف تو بوی گلزار دارد لب لعل تو رنگ گلنار دارد از آن غم که یکدم سر گل نبودت ببین گل که چون پای بر خار دارد اگر روی تو نیست خورشید عالم چرا خلق را ذره کردار دارد وگر نقطهٔ عاشقان نیست خالت چرا عاشقان را چو پرگار دارد وگر زلف تو نیست هندوی ترسا چرا پس چلیپا و زنار دارد دهانت چو با پسته ای تنگ ماند شکر تنگ بسته به خروار دارد خط سبز زنگار رنگ تو یارب چو گوگرد سرخی چه مقدار دارد چرا روی کردی ترش تا ز خطت نگین مسین تو زنگار دارد ندارم به روی تو چشم تعهد که روی تو خود چشم بیمار دارد چو تیمار چشم خودش می نبینم مرا چشم زخمی چه تیمار دارد مکن بیقرارم چو گردون که گردون به صاحب قرانیم اقرار دارد به یک بوسه جان مرا زنده گردان که جانم به عالم همین کار دارد فرید از لب تو سخن چون نگوید که شعر از لب تو شکربار دارد عطار نیشابوری