عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۱۷۹: خطی کان سرو بالا میدرآرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خطی کان سرو بالا می درآرد برای کشتن ما می درآرد به زیبایی گل سرخش به انصاف خطی سرسبز زیبا می درآرد بگرد روی همچون ماه گویی هلالی عنبرآسا می درآرد پری رویا کنون منشور حسنت ز خط سبز طغرا می درآرد ازین پس با تو رنگم در نگیرد که لعلت رنگ مینا می درآرد هر آن رنگی که پنهان می سرشتی کنون روی تو پیدا می درآرد هر آن کشتی که من بر خشک راندم کنون چشمم به دریا می درآرد به ترکی هندوی زلف تو هر دم دلی دیگر ز یغما می درآرد سر زلفت که جان ها دخل دارد چنین دخلی به تنها می درآرد ولی بر پشتی روی چو ماهت بسا کس را که از پا می درآرد فرید از دست زلفت کی برد سر که زلفت سر به غوغا می درآرد عطار نیشابوری