عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۱۶۳: نه به کویم گذرت میافتد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه به کویم گذرت می افتد نه به رویم نظرت می افتد آفتابی که جهان روشن ازوست ذرهٔ خاک درت می افتد در طلسمات عجب موی شکاف زلف زیر و زبرت می افتد در جگردوزی و جان سوزی سخت چشم پر شور و شرت می افتد در غمت بسته کمر بر هیچی دل من چون کمرت می افتد آب گرمم به دهن می آید چشم چون بر شکرت می افتد شکری از تو طمع می دارم به بیندیش اگرت می افتد شکرت بی خطری نی و دلم به خطا در خطرت می افتد بیشتر میل تو جانا به جفاست یا جفا بیشترت می افتد گر جفایی کنی و گر نکنی نه به قصد است درت می افتد دل عطار ازین بیش مسوز که ازین بد بترت می افتد عطار نیشابوری