عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۳۹: عزیزا هر دو عالم سایهٔ توست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عزیزا هر دو عالم سایهٔ توست بهشت و دوزخ از پیرایهٔ توست تویی از روی ذات آئینهٔ شاه شه از روی صفاتی آیهٔ توست که داند تا تو اندر پردهٔ غیب چه چیزی و چه اصلی مایهٔ توست تو طفلی وانکه در گهوارهٔ تو تو را کج می کند هم دایهٔ توست اگر بالغ شوی ظاهر ببینی که صد عالم فزون تر پایهٔ توست تو اندر پردهٔ غیبی و آن چیز که می بینی تو آن خود سایهٔ توست برآی از پرده و بیع و شرا کن که هر دو کون یک سرمایهٔ توست تو از عطار بشنو کانچه اصل است برون نی از تو و همسایهٔ توست عطار نیشابوری