عطار نیشابوری
غزلیات
غزل شماره ۵: سوختی جانم چه میسازی مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سوختی جانم چه می سازی مرا بر سر افتادم چه می تازی مرا در رهت افتاده ام بر بوی آنک بوک بر گیری و بنوازی مرا لیک می ترسم که هرگز تا ابد بر نخیزم گر بیندازی مرا بندهٔ بیچاره گر می بایدت آمدم تا چاره ای سازی مرا چون شدم پروانهٔ شمع رخت همچو شمعی چند بگدازی مرا گرچه با جان نیست بازی درپذیر همچو پروانه به جانبازی مرا تو تمامی من نمی خواهم وجود وین نمی باید به انبازی مرا سر چو شمعم بازبر یکبارگی تا کی از ننگ سرافرازی مرا دوش وصلت نیم شب در خواب خوش کرد هم خلوت به دمسازی مرا تا که بر هم زد وصالت غمزه ای کرد صبح آغاز غمازی مرا چو ز تو آواز می ندهد فرید تا دهی قرب هم آوازی مرا عطار نیشابوری