عطار نیشابوری
بخش نوزدهم
(۱۳) در معنی آن که غیبت گناهی بزرگ است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چنین نقلست در توراة کان کس که او غیبت کند، آنگاه ازان پس ازان توبه کند، آخر کسی اوست که در صحن بهشتش ره دهد دوست وگر خود توبه نکند اوّلین کس که در دوزخ رود او باشد و بس اگر تیغ زبانش چون زبانه شود چون رمحِ خطّی راست خانه نشان راستی دل بوَد آن که دل را اوّلین منزل بوَد آن درین مجلس بزرگان جهان را چو خاموشی شرابی نیست جان را عطار نیشابوری