عطار نیشابوری
بخش نوزدهم
(۵) حکایت در ذمّ دنیا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چنین گفتست آن پاکیزه گوهر که دینی دوست از سگ هست کمتر چو مرداریست این دنیای غدّار سگان هنگامه کرده گردِ مردار چو سگ زان سیر شد بگذارد آنرا که تا یک سگ دگر بردارد آنرا ذخیره نهد او از هیچ روئی نیندیشد ز فردا نیز موئی ولی هر کس که دنیاجوی باشد همیشه در طلب چون گوی باشد چو گوئی می دود دایم ز عادت که تا یک دم کند دنیا زیادت اُمید عمر یک روزش نه وانگاه غم صد ساله بر جانش بیک راه عطار نیشابوری