حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ٩٧: دوش از جمال دوست شبم روز گشته بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش از جمال دوست شبم روز گشته بود کان آفتاب شمع شب افروز گشته بود اقبال بود همنفس و بخت گشته يار يارى دهنده طالع فيروز گشته بود در هر طرف شکفته گلى سرو قامتى در ماه دى ببين که چه نوروز گشته بود پروانه داشت شمع من از من وليک دوش بر حال من نگر که چه دلسوز گشته بود مه را قران مشترى و آفتاب من با من قرين برغم بدآموز گشته بود آن ماه چارده جگر پاره مرا دوش از خدنگ غمزه جگردوز گشته بود اندوخت شادى همه عالم حسين دوش زين پيشتر اگرچه غم اندوز گشته بود حسین خوارزمی