عطار نیشابوری
بخش هفتم
(۱۳) حکایت موسی علیه السلام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بموسی گفت حق کای مرد اسرار چو تنها می نشینی دل نگه دار وگر با خلق باشی مهربان باش در آن ساعت نگه دار زبان باش وگر در ره روی سر پیش می دار نظر بر پیش چشم خویش میدار وگر ده سفره پیش آرند خلقت نگه می دار آنجا نیز حلقت چو تو بس بی طعام ناتمامی میان در بسته از بهر طعامی چنان کان طفل حیران می درآید برزقش شیر پستان می فزاید همی کان طفل را تقدیر کردند برزقش در دو پستان شیر کردند چو با تو رزق دایم همبر افتاد چرا این خلق در یکدیگر افتاد همه سوداست ای سودائی آخر همی سودا چه می پیمائی آخر اگر تو عاقلی سودا بینداز تو امروزی غم فردا بینداز عطار نیشابوری