عطار نیشابوری
بخش هفتم
(۴) حکایت دیوانه که سر بر در کعبه میزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یکی دیوانهٔ گریان و دل سوز شبی در پیش کعبه بود تا روز خوشی می گفت اگر نگشائیم در بدین در همچو حلقه می زنم سر که تا آخر سرم بشکسته گردد دلم زین سوز دایم رسته گردد یکی هاتف زبان بگشاد آنگاه که پُر بت بود این خانه دو سه راه شکسته گشت آن بتها درونش شکسته گیر یک بت از برونش اگر می بشکنی سر از برون تو بتی باشی که گردی سرنگون تو درین راه ازچنین سر کم نیاید که دریا بیش یک شبنم نیاید بزرگی چون شنید آواز هاتف بدان اسرار شد دزدیده واقف بخاک افتادو چشمش خون روان کرد بسی جان از چنین غم خون توان کرد چو با او هیچ نتوانیم کوشید نمی باید بصد زاری خروشید عطار نیشابوری